Mahmure: Ay ışığı, ay yüzlü güzel.
Mahire: Becerikli, hünerli.
Mahpare: Ay parçası gibi güzel.
Makbule: Kabul görmüş, beğenilmiş.
Manolya: Beyaz, güzel kokulu çiçekleri olan süs bitkisi olarak yetiştirilen ağaç ve çiçekleri.
Maral: Dişi geyik, ceylan, karaca.
Mediha: Övülmeye neden olan.
Medine: Hz Muhammed'in kabrinin bulunduğu, hacıların Mekke'den sonra ziyaret ettikleri şehir.
Mehlika: Ay yüzlü güzel.
Melek: Tanrıyla insanlar arasında aracılık yaptığına inanılan nurdan yaratılmış varlık, güzel huylu, sakin.
Meliha: Güzel, şirin.
Melisa: Bir tür kokulu bitki.
Meltem: Yazın karadan denize doğru esen rüzgar.
Meryem: İbadete düşkün.
Mihriban: Şefkatli, güleryüzlü, iyi huylu.
Mihrinur: Işık saçan güneş.
Mine: Camı andıran cila.
Mircan: Canın içi.
Muazzez: Saygı uyandıran, kıymetli, izzet, şeref sahibi.
Muhlise: Halis, katıksız, her hali içten, gönülden.
Muhterem: Saygıdeğer, sayılan.
Müjde: Hayırlı, sevinçli haber.
Müjgan: Kirpik.
Mümine: İnanmış, iman etmiş.
Münevver: Aydınlatılmış, ışıklı.
Mürüvvet: Cömertlik, iyilikseverlik.
Müşerref: Şereflendirilmiş.
Müveddet: Sevgi, muhabbet.
Müzeyyen: Süslenmiş, süslü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder