Bahar: Kışla yaz arasındaki mevsim, genç, taze devre, ilk zamanlar.
Balan: Yar, sevgili, gözde.
Balcan: Bal gibi tatlı, sevimli çocuk.
Balkız: Bal gibi tatlı, güzel kız. Halk dilinde Belkıs.
Banu: Kadın, hanım. Şarap, gülsuyu gibi şeylerin şişesi.
Barış: Sulh, dinginlik. Savaştan sonra tarafların uzlaşması.
Başak: Arpa buğday, yulaf gibi bitkilerin tanelerim taşıyan başı.
Begüm: Saygıdeğer kadın, hanımefendi. Hint prenseslerine verilen san.
Behice: Şen, güler yüzlü.
Behiye: Güzel ve alımlı kadın.
Belgin: Kesin, apaçık.
Belkıs: Saba melikesi.
Belma: Sakin, yumuşak.
Bengisu: İçince ölümsüzlük verdiğine inanılan su.
Bengü: Sonu olmayan, ebedi.
Bengül: Üzerinde benekler olan gül.
Beria: Güzelliği ve olgunluğu ile benzerlerinden farklı sevgili, kadın.
Beril: Mücevher olarak da kullanılan bir tür maden.
Berin: En yüksek, yüce. Asil, necip
Berna: Genç, yiğit.
Berra: Doğru sözlü, hayır işleyen.
Berrak: Aydınlık, parlak, duru, saf.
Beste: Müzik eserini oluşturan ezgiler.
Betül: Ayn kök salmış fidan. Hz. Mer-yem'in lakabı, bakire.
Beyhan: İçindekini açıkça söyleyen, sırsaklamayan. Hanların beyi.
Beyza: En beyaz, en ak. Günahtan kaçınmış.
Bilge: Bilgili, bilgisini yararlı kullanan.
Billur: Parlak şeffaf taş, kristal.
Bingül: Bingülün güzelliğinde.
Binhan: Hanların hanı.
Binnaz: Çok nazlı.
Bircan: Herkesçe sevilen, candan.
Biricik: Eşsiz, yegane.
Birsen: Bir tek sen.
Burcu: Güzel, ıtır koku.
Burçak: Baklagillerden bir bitki.
Buse: Öpmek, öpüşmek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder